Nederlands Openluchtmuseum te Arnhem

U moet Javascript inschakelen om deze website te bezoeken.

Het verhaal van Monique Wubbels

In het jaar 2022 stond het Nederlands Openluchtmuseum stil bij het thema vrijheid met het programma 'Hoe vrij ben jij?'. Onderdeel hiervan was een vlaggenparade in het museumpark, waarbij je de betekenis ontdekte van verschillende vlaggen uit de LHBTIQ+-gemeenschappen. Wij spraken een aantal personen binnen de LHBTIQ+-gemeenschap over de vraag: Hoe vrij ben jij?

Ontmoet Monique Wubbels

Ik identificeer mij als queer. Dat heeft onder andere te maken met het feit dat ik in Duitsland ben geboren en opgegroeid. Daar betekent het woord zoveel als ‘dwars’. Qua denken lig ik soms graag een beetje dwars. Hierdoor ontstaan vaak interessante, mooie gesprekken.

En verder val ik niet per definitie op een man of vrouw, ik voel mij meer aangetrokken tot persoonskenmerken en het karakter van iemand en tot de manier waarop iemand in het leven staat. Iemand met veel charisma kan mij snel triggeren.

Tijdens mijn jeugd in Duitsland ben ik niet heel serieus bezig geweest met mijn geaardheid. Ik heb toen gedatet met jongens, vooral omdat de meiden om mij heen dat ook deden ging ik daarin mee. Het was allemaal niet heel serieus. Ik wilde er vooral gewoon bij horen.

"Ik kan hier gewoon hand in hand lopen met een vriendin en ervaar daarmee geen problemen"

In het dorp waar ik ben opgegroeid waren veel mensen heel racistisch en ben ik enorm gepest en regelmatig uitgescholden. Dat had niet zozeer te maken met mijn geaardheid, maar met mijn huidskleur. Ik heb mijn jeugd daardoor dan ook niet als heel prettig ervaren. Gelukkig had ik wel mijn vriendenclubje.

Pas na mijn tienertijd ben ik in Nederland komen wonen. In Nederland ben ik met open armen ontvangen, ik heb mij hier altijd heel vrij gevoeld. Ik kan hier gewoon hand in hand lopen met een vriendin en ervaar daarmee geen problemen. Mensen hier zijn naar mijn idee heel vriendelijk.

Als team vrouwen helpen

Ik doe vrijwilligerswerk bij Poink*. Als team proberen wij vrouwen te helpen om zich welkom te voelen, een netwerk op te bouwen en naar activiteiten te komen waar ze andere vrouwen ontmoeten. Ik vind dat heel leuk en ik krijg er veel energie van. Mede door dit vrijwilligerswerk ben ik ook bewuster geworden van wie ik zelf ben en van het feit dat ik juist mezelf kan en mag zijn. Omdat je heel veel nieuwe en andere mensen ontmoet met wie je dan weer andere, mooie gesprekken hebt.

Ik ben ultiem vrij

Wel merk ik dat het de laatste jaren steeds moeilijker wordt om je mening vrij te kunnen uiten. Je wordt gelijk veroordeeld en uitgescholden, mensen vinden er meteen iets van. Toch blijf ik mezelf uiten, ondanks het feit dat het steeds gevaarlijker lijkt te worden. De online omgeving spant de kroon, blijkbaar is de anonimiteit van het internet de perfecte incognito locatie om het slechtste van jezelf te laten zien. Als je pech hebt zoeken ze je mailadres op om je persoonlijk de volle lading te geven. Maar het houdt mij niet tegen om alsnog voor gelijkheid te vechten. Het is juist motiverend.

"Ik mag zeggen wat ik wil, ik mag rondlopen hoe ik wil, een relatie hebben met wie ik wil, ik voel mij niet gediscrimineerd"

Onlangs heb ik aan mijn moeder verteld dat ik ook op vrouwen val en wat voor vrijwilligerswerk ik doe en zij reageerde heel positief. ‘Het maakt me niet uit met wie je thuiskomt, als je maar gelukkig bent’, zei ze.

Dat had ik helemaal niet verwacht. Mede door haar positieve reactie voel ik mij nog vrijer en geaccepteerd. Ik mag zeggen wat ik wil, ik mag rondlopen hoe ik wil, een relatie hebben met wie ik wil, ik voel mij niet gediscrimineerd. Ik ben ultiem vrij.

Ik haal zelfvertrouwen uit vrijheid

Vrijheid is voor mij belangrijk omdat ik daar ook zelfvertrouwen uit haal. Op het moment dat je open kunt spreken en geaccepteerd wordt groei je als mens, waardoor je weer een stapje verder durft te gaan om bijvoorbeeld andere mensen meer bewust te maken dat je jezelf mag en kunt zijn als LHBTQI+-er. Bij mij was het een lange weg van de discriminatie in mijn jeugd tot de persoon die ik nu ben. Door die lange ontwikkeling ben ik heel tolerant als persoon. Ik kan open en eerlijk een gesprek aangaan met iemand die anders denkt.

Wat ik nog graag zou meegeven is dat het heel belangrijk is om de persoon te leren kennen en je niet te laten afschrikken door oud gedachtegoed dat iemand anders je ooit heeft ingefluisterd. Kijk vanuit jezelf. Probeer iemand vanuit jezelf te leren kennen, zonder aannames en met een open hart.

Dit interview is onderdeel van een reeks interviews. Bekijk hier de andere interviews.

*Poink is een stichting voor én door vrouwen-die-van-vrouwen-houden (LBTQ+, 25+) in de regio Arnhem-Nijmegen én online. Poink maakt het voor vrouwen-die-van-vrouwen-houden (LBTQ+) mogelijk elkaar op een ongedwongen manier te ontmoeten. Hierbij staan respect, verbinding en natuurlijk ook gezelligheid voorop.